İnsan, farkında olmasa bile, kendine benzeyeni sevmeye yatkın, muhabbet duyduğu ile ünsiyet kurmaya meyyaldir. Aslolan muhatabını bulmaktır.

İnternet, sosyal medya, sanal ortamlar; hiçbirini biz icat etmedik ancak tüm insanlığın hayrına hizmet için kullanması gerekenler bizleriz.

Kendi hatalarımızı görmek ve bunları kabullenmek hepimizin en çok zorlandığı meseleler sıralamasında başlarda yer alıyor.

Sosyal medya ortamlarında; bilgi kirliliği, bilinçli kötülük ve sistemli negatif algı inşasına direnmek.

ABD ordusunun kullanımıyla savaş araçlarından biri halini alan drone’ların bilinirlik kazanması ve sivil kullanım alanında da...

Gazete okuyan insan mutsuz olur, gazetecilik okuyan da. Maalesef yeryüzünde çirkinlik kol geziyor, en çirkin alanlardan biri de medya.

Öncelikle, ülkemiz laik bir ülke değildir. Bir ülke veya bir insan değil ancak bir devlet laik olabilir

Demokratik seçim ve etik söylemleriyle, zaten hep Cumhurbaşkanı tarafından yapılan olağan bir rektör ataması kayyum benzetmesi...

Hiç tasalanmayın, yeterince aklı başında mezun veriyoruz.

Sevgi, umut, sevinç, hüzün, kızgınlık, nefret...

Sadece bazı maddi ölçüleri baz alarak yapılan gelişmiş-az gelişmiş değerlendirmeleri artık her zamankinden daha fazla absürt durmaktadır.

Fakültemiz, mezunlarına medya sektöründen akademik kariyere uzanan geniş iş olanakları sağlamaktadır.

Sanırım, dünya nüfusunun büyük kısmıyla aynı dertten muzdaribiz. Hayır, Corona’dan bahsetmiyorum.

İnsanı birkaç sihirli sözcükle ikna edebilirsin.

Bazı insanların olumsuz bakış açısı ve karamsarlığı gerçekten kronik hastalık düzeyinde. Evet, hepimiz kendimize göre zorluklarla...

Yaşadığımız tüm üzücü kayıplara ve çektiğimiz bunca sıkıntıya rağmen bu süreci atlattığımızda Covid-19’un bizi toplum olarak taşıdığı...

Maske tedbirlerden sadece bir tanesi ve hatta tedbirsizliğe sebep olma ihtimali var. Normal dönemde bile nasıl becerikli olduğu malum...